De eiwittransitie is nodig voor de klimaat- en milieudoelen. Maar wat betekent een voedingspatroon met veel minder dierlijke eiwitten voor onze gezondheid? Het zomernummer van Voeding Magazine gaat hier uitgebreid op in.
De Gezondheidsraad onderzocht de gevolgen van de eiwittransitie in opdracht van het ministerie van LNV. Eind vorig jaar verscheen het rapport ‘De gezonde eiwittransitie’. Volgens de raad kan een voedingspatroon met 40% dierlijke en 60% plantaardige eiwitten beter zijn voor het milieu en de gezondheid, mits we genoeg vis en zuivel eten en minder vlees. Dit rapport wordt uitgebreid besproken in Voeding Magazine, het magazine voor gezondheidsprofessionals en voedingswetenschappers, evenals op zuivelengezondheid.nl. In ‘Is de eiwittransitie gezond’ staat onder andere welke gezondheidswinst er te behalen is met een transitie, maar ook welke tekorten er kunnen optreden. De inname van calcium bij volwassenen is volgens de raad op dit moment al aan de lage kant. Aangezien zuivel de belangrijkste leverancier is van calcium, is daarom het advies van de gezondheidsraad om de huidige richtlijn voor zuivel te volgen.
Als we uitgaan van het huidige voedingspatroon, verdient een aantal voedingsstoffen nu al extra aandacht, blijkt uit onderzoek van dr. Julia Bird (WUR). Naast calcium komen er bij specifieke groepen in de bevolking tekorten voor aan ijzer, zink, foliumzuur en vitamine A. De gevolgen voor de gezondheid hangen af van de groep die het treft. Bij kinderen heeft een tekort aan calcium en vitamine D gevolgen voor de groei, bij ouderen vergroot het de kans op valpartijen en breuken. Een gebrek aan ijzer kan bij vrouwen leiden tot vermoeidheid en foliumzuur is voor vrouwen die zwanger zijn of willen worden belangrijk voor de ontwikkeling van de baby.
Het advies van de Gezondheidsraad roept ook vragen op. Dr. Stephan Peters (NZO) stelt in een reactie dat het niet voldoet aan de voedingsnormen voor vitaminen en mineralen. De raad concludeert dat er positieve gezondheidseffecten zijn van voedingsmiddelen – zoals het voorkomen van diabetes type 2 en darmkanker – bij een verregaande transitie. Als dit vertaald moet worden naar de Schijf van Vijf, moet er ook worden berekend of we van alle voedingsstoffen voldoende hoeveelheden binnenkrijgen; de zogenoemde voedingsnormen. Peters wijst erop dat dit de taak is van het Voedingscentrum. Als het Voedingscentrum dit gaat doorrekenen, zal blijken dat een transitie naar 40% dierlijk en 60% plantaardig voor de algehele bevolking een grote uitdaging is.
Nieuwsgierig naar de eiwittransitie en de gevolgen voor de gezondheid? Deze en andere artikelen vind je op zuivelengezondheid.nl.